Cannon Beach

Wij dachten dat de vorige locatie aan het meer van Lake Quinault misschien niet meer overtroffen zou worden deze vakantie, want wat was het daar fijn en relaxed. Maar nu zitten we in het Surfsand Resort in Cannon Beach en dat hotel bevindt zich letterlijk  óp het strand! En dan ook nog eens een heel mooi strand, met indrukwekkende rotsformaties in de zee (Haystack Rock). Vanaf ons tuintje aan het strand kunnen we 's avonds de zon zien ondergaan in het water.
We hebben twee kamers naast elkaar met een verbindingsdeur, dus Daan en Julia kunnen weer rustig op een eigen kamertje slapen. Maar Teun slaapt ondertussen weer wat beter. Hij wordt hier meestal wel één of twee keer wakker per nacht, maar als we hem dan z'n speentje geven slaapt hij gelukkig weer door. Hij is precies 8 maanden oud en we zagen vanochtend zijn twee ondertandjes doorkomen!! Logisch dus dat hij, naast de wisselende slaapplekken en indrukken, ook misschien onrustig slaapt door z'n tandjes. Over tanden gesproken, Daan z'n wiebeltanden zitten er nog gewoon in. Ze wiebelen nu al een aantal weken, dus we hopen voor Daan dat ze er ooit nog uit gaan vallen ; -) 

De rit hier naartoe ging voorspoedig, het was 3 uurtjes rijden en geen files of opstoppingen meer. Redelijk lege wegen en prachtig groen landschap, dus het rijdt relaxed voor Rolf. Onderweg wat verzoeknummertjes gedraaid: Daan zijn lievelingsnummer op dit moment is een oudje, namelijk 'Common people' van Paul Young (Rolf heeft een hele bijzondere spotify playlist, haha!) en de lievelings van Julia is 'Hallo allemaal'. Ik hoop dat Teun meer smaak heeft qua muziek... Maar gelukkig was het wel gezellig in de auto! 

Toen we aankwamen was het einde van de dag, dus zijn we na het uitpakken van de noodzakelijke spullen lekker gaan eten in het restaurantje naast het hotel. Hier kan je 's ochtends overigens ook ontbijten. We komen erachter dat ze in Amerika geen ontbijtbuffets kennen in hotels. Vaak hebben ze geen ontbijt, alleen een kop koffie bijvoorbeeld, maar als ze het wel hebben is het in het restaurant en dan bestel je een gerecht. Zoals granola met yoghurt en fruit (wat ik graag kies) of pancakes met syrup (uiteraard Daan zijn favoriet, hoewel de syrup vindt hij maar niks), maar ook eitjes op allerlei manieren bereidt (Rolf kiest gepocheerd), of zelfs ribs, sausages, aardappelen en vooral bacon, heel veel bacon... Wat ons verder opvalt is dat je in elk restaurant bij binnenkomst gelijk water met ijs ingeschonken krijgt, ook de kinderen. Hele volle en grote glazen. Hier krijgen de kinderen voor het eerst kleine kinder glazen met een rietje, ook het drinken wat ze bestellen komt hier in kleine glazen in plaats van in Amerikaans grote plastic cups. Het eten is hier weer erg lekker, dat valt ons tot nu toe heel erg mee! Heilbot filet met rood fruit, filet mignon, eendenborst, zalm met risotto, het is allemaal erg lekker! Julia eet graag crispy chicken en Daan kiest regelmatig de hamburger. Tsja, hij is wel in Amerika natuurlijk! 

Wat er natuurlijk ook bij hoort in Amerika is S'mores bij het kampvuur. Voor wie het niet kent: S'mores zijn twee koekjes met daartussen een gesmolten marshmallow en een stukje chocolade. Normaal gesproken schijnt hier in de zomer iedere avond kampvuur op het strand bij het hotel te zijn, maar in verband met de droogte en gevaar voor bosbranden mogen er nu helaas geen kampvuren gehouden worden. Maar gaspitjes mag wel, dus die staan nu 's avonds op het strand. Daan was lekker bezig en maakte zijn marshmallows bijna precies goed, Julia was ongeduldig dus ze at ze vrij snel op, ook zonder koekje of chocola en Rolf haalde ze de eerste paar keer zwart geblakerd uit het vuur. Zijn barbecue skills zijn de afgelopen jaren iets verbeterd, maar z'n aandacht bij het vuur houden blijft kennelijk toch lastig ; -)  Maar 3 keer is scheepsrecht, want hij geeft natuurlijk niet op, bij de derde poging verloor hij de marshmallows niet uit het oog, ook al ging de zon net onder, en deze keer waren ze perfect. Mmjammm, give me some more (S'more)

Overdag zitten we nu al een paar dagen lekker op het strand of in ons tuintje aan het strand. Het is mooi zonnig weer, maar er staat wel een fris windje. Bij het hotel hebben ze windschermen, parasols en stoelen. En achter zo'n windschermpje zit je heerlijk! Teun ligt in de schaduw van de parasol met veel kleren aan, want daar is het dan best koud. Binnen de kortste keren heeft hij de doek over zich heen getrokken en is het een zandmannetje geworden. Hij lijkt het niet erg te vinden en vindt het zand wel interessant en gaat er aandachtig met zijn vingertjes doorheen. Daan en Julia spelen, rennen, rollen, scheppen en voetballen op het strand, dus het zand spuit einde van de dag zo ongeveer uit hun oren. We verbazen ons erover dat ze de hele dag in het zand kunnen spelen zonder het zat te worden, ze bedenken steeds weer een nieuw spel. Wat een heerlijk spul is het toch! 

Het is in het hotel allemaal goed geregeld en ontzettend klantgericht. Bij aankomst lagen er Salt Water Taffy's met een welkomstbriefje in onze kamer, voor Daan, Julia en Teun prentenboeken en kartonnenboekjes te leen met een lief briefje erbij. Soms word er popcorn gemaakt of home made cookies en zondagavond was er zelfs een grill op het strand met hotdogs en limonade, dus konden we lekker blijven zitten en op het strand eten. De s'mores bij het kampvuur horen er dus ook bij én de kindjes vinden elke avond een cadeautje op hun bed (zonnebril, speeltje, duikbril). In het restaurant krijgen ze elke avond krijtjes met een kleurplaat. Dat laatste lijkt heel leuk en is het op zich ook, alleen de krijtjes is een verhaal met een gekleurd staartje... 
Laundry service hebben ze ook, dus onze eerste tas met vuile was ging richting de lobby. Heerlijk dacht ik nog schone en waarschijnlijk gestreken spullen. Bij het ophalen van de was, bleek één van onze lieftallige kindjes (niet nader bij naam te noemen) de krijtjes uit het restaurant meegenomen te hebben in zijn broekzak... Alles uit de was zat nu onder de gele, blauwe, rode en groene vlekken. Het leken wel verfschorten!  Gelukkig was het voornamelijk ondergoed, rompers, hydrofiele doeken, en onze vliegtuig kleding, maar ik baalde wel even flink! Onze volgende stop is Portland, dus dan moeten we maar even een soort Hema zien te vinden. Waarom die niet overal ter wereld zit, is mij overigens een raadsel... Maar dat terzijde. 

Vanochtend was het bewolkt, met frisse wind, dus de kinderen wilden graag hun duikbrillen uitproberen in het binnen zwembad. Dikke pret want er lagen ook nog eens allemaal opblaas attributen in het bad om te gebruiken. Teun koos de gele directeur-stoel en vroeg zich af waar zijn drankje bleef. Julia lag in een roze regenboog donut en Daan, onze dierenvriend, op een grote krokodil.
De wolken lijken te verdwijnen en we zien steeds meer blauw, straks maar eens een wandeling over het strand maken richting de Haystack Rocks en vanavond gaan we eens een ander restaurantje uitproberen in dit kleine liefelijke Amerikaanse kustplaatsje. Wordt vervolgd dus... 

Veel liefs van ons!!