San Francisco- Giants

De baseball wedstrijd waar Rolf kaartjes voor heeft gekocht begint om 13:00 uur. Dus we hebben in tegenstelling tot gister een rustige ochtendje in bed en kunnen uitgebreid ontbijten in het hotel. Hier hebben ze voor het eerst wel een ontbijt buffet met veel vers fruit, bagels, eitjes en natuurlijk granola met yoghurt. Maar Julia ontdekt hier weer iets nieuws: Fruit Loops. Geen melk of yoghurt erbij gewoon Fruit Loops in een bakje en oppeuzelen. Het zal wel iets te maken hebben met de regenboogkleuren dat het zo in de smaak valt ; -) Ook hebben ze hier Nutella en Peanut Butter dus de kids zijn blij!

We rijden een stuk richting het stadion en lopen het laatste stukje samen met andere lopende Giants fans. We hadden onze oranje outfit aan kunnen doen (hadden we die nog kunnen gebruiken dit jaar...) en dan waren we helemaal in de meute opgegaan, want dat is kennelijk de club kleur. Ik baalde nog want we waren de draagzak vergeten en ik ging ervan uit dat we de kinderwagen niet ver mee het stadion in konden nemen. Ooit een kinderwagen op de tribune van de Johan Cruijff Arena gezien? Maar bij de ingang zagen we al iemand met een kinderwagen en niet snel daarna nog een stuk of tien. Die kon dus gewoon mee en bovenaan de tribune was een flink breed gangpad waar ik kon staan met de wagen toen Teun sliep. Rolf, Daan en Julia zaten een paar rijen naar beneden en de momenten dat Teun wakker was, zaten we er gezellig bij. Niemand keek ook gek op, want ze liepen allemaal constant heen en weer om eten te halen ; -) Het is ook wel een beetje een trage sport, maar als ze goed slaan en kunnen rennen, is het leuk om te kijken. Ik zag veel kleine kinderen, een jongetje achter ons, ik schatte hem een jaartje of 3, 4... riep steeds: "Strike 'm out" of "Hit 'm home" terwijl hij een zak pinda's verorberde, een happy meal en een chocolate sundae, haha! In het stadion waren naast kinderen ook veel opa's en oma's, stelletjes en hele families. Een ontzettend leuke sfeer! We aten hotdogs, popcorn en pretzels en dronken (mierzoete) Lemonade. We zijn al bijna ingeburgerd hier. 

Bij de ingang had Rolf voor de kinderen een grote oranje foam finger gekocht om goed te kunnen juichen en dan ook nog maar een petje met het logo van de Giants. Julia wilde hem niet in zwart of wit met oranje, maar de roze variant... uiteraard! Dus we gingen goed voorbereid de wedstrijd in. Daan zat er al snel helemaal in en wilde alle 9 innings zien. Hij vond het oprecht spannend en wilde de spelregels weten en de namen van de spelers. Doordat het zo'n trage sport is, kon Rolf het scorebord en de regels ook een beetje doorkrijgen en alles uitleggen. Regelmatig riep Daan hard: "Go Giants" met z'n foam vinger in de lucht. Hij had daar overigens heel netjes 1 vingertje ingestoken ; -) Aan het eind spande het er even om en Daan juichte luidkeels mee en sprong op en neer toen ze gewonnen hadden. 
Julia was er bij de tweede slag al klaar mee en vroeg om de iPad. Daar heeft ze vervolgens ruim twee uur lang spelletjes opgespeeld. Ze keek alleen op als er om de zoveel tijd op de maat meegeklapt werd door het hele stadion en deed dan enthousiast mee. Een paar keer vroeg ze of de Giants gescoord hadden, een klein beetje interesse dus nog. Toen in de 7e inning "God bless America" en het Giants lied gezongen werd, vond ze het weer leuk. Ze kregen allebei een certificaat met hun naam erop voor hun 'first time game'. Ze hebben het maar mooi beleefd! 

We hadden eigenlijk niet verwacht dat we de hele wedstrijd uit zouden zitten. Het was nu te laat (en iets teveel) om nog een andere activiteit te ondernemen. Het leek mij wel leuk om dan nog even naar zo'n echte Amerikaanse diner te gaan voor een milkshake. Ik had gelezen dat er eentje zat bij Union Square, het winkel gebied. We vonden een parkeergarage en hadden Lori's Diner snel gevonden. Lekker Amerikaans was het inderdaad met rode lakleren bekleding, afbeeldingen van Marlyn Monroe en Elvis Presley, oude jukeboxen, en zelfs een Amerikaanse old timer in de zaak. Superleuk en lekkere milkshakes gedronken.

's Avonds wilden we iets nieuws proberen, want met die Fisherman's Wharf met alle toeristen waren we wel een beetje klaar. Met de auto waren we gister langs Ghirardelli Square gereden op weg naar ons hotel en dat zag er heel gezellig uit met allemaal lichtjes en mooie oude gebouwen. Geen idee wat het precies was, maar eenmaal daar bleek het een oude cacao fabriek te zijn en Ghirardelli een bekende chocolade merk. Het was inderdaad een heel gezellig pleintje, met een paar hippe winkeltjes met léuke souvenirs. We zaten prachtig aan het water en het eten was verrukkelijk. Wat een topplek! 

De laatste dag in de stad is nu alweer aangebroken. Het is voor het eerst bewolkt en frisser, wat heel gebruikelijk is hier in San Francisco. We hebben echt geluk gehad de afgelopen dagen. De stad staat bekend om de koelere temperatuur en de,  ondertussen voor ons ook, bekende frisse zeemist. De Golden Gate bridge hadden we alleen nog van een afstand gezien én op de televisie in het hotel, want 'Full House' wordt hier nog gewoon uitgezonden ; -) We reden naar Crissy Field een soort promenade / picknick plek aan het strand, van waaruit je mooi zicht had op de brug. De bovenkant van de brug was alleen verdwenen in de mist. Het is wat met mist en rook hier deze vakantie, eerste Crater Lake en nu dit... Maar eigenlijk had het ook wel wat moois zo'n brug die half verdween in de wolken. Het leverde mooie foto's op! 

En als we dan toch op de toeristische tour gaan vandaag, dan moesten we ook Lombard Street, the crookedest street in the world, maar gelijk meepakken! De file er naar toe had ik, gezien de drukte in de hele stad, erger verwacht. Maar je stond even stil in de steile straat omhoog naar dit straatje, en daarna kon je zigzaggend met je auto de bochten naar beneden maken. Er stonden wel ontzettend veel mensen langs de kant en beneden om foto's te maken. Leuk om gezien en over heen gereden te hebben. Het ging prima in onze grote suburban! Maar dat lag misschien ook aan de rijvaardigheid van de chauffeur ; -) 
We hadden de kinderen nog een speeltuin beloofd voordat we moesten gaan inpakken. In de buurt van het hotel vonden we er nog eentje, een hele mooie zelfs! Ze leefden zich weer lekker uit en hadden de grootste lol samen. Zo lekker om te zien! Echte maatjes zijn het dan en ze worden elkaar ook niet zat na al die weken.
Teun deed ook mee, die is weer helemaal opgeknapt van de waterpokken en lekker vrolijk. Hij heeft geschommeld, wat hij geweldig vond, en bij de touwen van het klimrek zijn beenspieren getraind met staan. 

Na het inpakken voor de vlucht morgen, gingen we nog een keer naar Ghirardelli Square om te eten. Het was zo goed bevallen gisteren! We gingen iets eerder zodat Teun lekker in slaap kon vallen in de kinderwagen en we nog even wat souveniertjes konden kopen in één van de leuke winkeltjes. Teun sliep vrij snel en we scoorden een handgemaakt bordje met de Golden Gate bridge erop, een Giants slab voor Teun, een houten trammetje voor in de kerstboom, en voor Daan en Julia een cadeautje voor in het vliegtuig (als ze zich goed zouden gedragen, een beetje beloning helpt altijd!). Teun werd helaas alweer wakker voordat we gingen eten... ehmmm, niet de bedoeling. We kregen hem niet meer in slaap, dus dan maar mee aan tafel. Gek genoeg is hij dan wel vrolijk, hij vindt het reuze gezellig en lijkt niet eens zo moe. Eigenlijk vinden wij het ook wel gezellig en ging het zo ook goed. 

Morgenochtend vertrekken we na het ontbijt dus richting vliegveld. Op weg naar onze laatste bestemming LA, the city of Angels!