Olympic National Park - Lake Quinault

Wat een super locatie is dit! Enorm rustgevend, “the rest comes easy” is dan ook de slogan hier. We zijn nu in Lake Quinault Lodge direct aan het meer van Quinault. Het is een hele grote traditionele Amerikaanse lodge. Opnieuw opgebouwd, na een brand, in 1926. Binnen anderhalve maand én binnen het budget. Rolf is natuurlijk zeer onder de indruk hiervan. Helaas is deze aannemer ondertussen overleden dus niet te porren voor een projectje in Loosdrecht ;-) Wij slapen in een nieuwer gedeelte dat naast het hoofdgebouw is neergezet. We hebben prachtig uitzicht over het meer vanuit onze kamer! 

De eerste nacht hier was iets minder, want we slapen nu met elkaar op één kamer. Teun had in de auto hier naar toe ongeveer de hele rit geslapen (wat superfijn was!) maar die rit duurde dus nogal lang, waardoor hij midden in de nacht terecht vond dat hij nu wel genoeg geslapen had. Julia sliep er eerst nog wel doorheen, maar Daan werd al wakker. Uiteindelijk sliepen we toch weer in en vervolgens was hij rond 6:00 uur echt klaar wakker en wij dus ook allemaal... En Teun? Die viel om 8:30 weer lekker in slaap en had nergens meer last van. 

Elke ochtend lopen we door de grote tuin naar de Roosevelt Room voor het ontbijt. Daan kiest uiteraard voor een pancake, een hele dikke met suiker en een bakje fruit. Z'n aardbeien legt hij op de pannekoek en snijdt er dan taartpuntjes van. Ontbijt van een koning! Julia kiest granola met vanille yoghurt en fruit en zit te smikkelen. Wat een leventje dit! 

We kunnen met Rolf z’n knie nog niet echt een wandeling maken door de bossen en samen met het feit dat we allemaal moe zijn door de korte nacht, besloten we om er maar een rustig dagje van te maken aan het meer. 
Onderaan het grote grasveld zit een strandje waar de kids lekker hebben gespeeld in het water. De zon breekt einde van de ochtend helemaal door en er staat een flink windje hier. Kajakken is daarom niet echt te doen helaas, maar de laatste ochtend voor vertrek is het redelijk windstil. Dus mogen ze om de beurt bij Rolf in de kajak. Daan roeit zelf al echt mee en Julia laat zich graag rondvaren over het meer als een prinses. Teun en ik kijken vanaf de kant toe in het zonnetje. 

Op het grasveld staan ook nog allerlei spellen, zoals hoefijzer gooien en pittenzakjes door een gat gooien (geen idee hoe het heet?!) Daan wilde dat wel graag doen, maar het was best lastig van een afstand. Rolf zei heel stoer dat hij wel even zou laten zien hoe het moet... maar gooide alles mis! Ik wilde heel bescheiden ook een poging wagen en gooide raak! De meeste van jullie weten hoe moeilijk, en dus hoe fijn, het is om van Rolf te winnen, heerlijk! Mijn dag kon niet meer stuk ; -) 

De eerste dag zijn we later in de middag toch nog even op pad gegaan met de auto, op zoek naar een waterval die vlak langs de weg zou zijn. Geen enkel bordje gezien... helaas! Maar dus wel een stukje rondom het meer gereden en de wildernis gezien. Even gestopt bij de stroompjes die uit het meer komen en bij een grote brug over het water. Het is een mooi en ruig landschap met enorme hoge bomen! 

De tweede en derde nacht gingen gelukkig wel beter met z’n allen. De tweede ochtend was het bewolkt, dus besloten we nog maar een keer luizen te kammen. Ik heb ze nu ook, iiiieeeuw!! Daarna brak de zon weer door en hebben we nog een rustig dagje gehad hier, weer lekker gespeeld op het grasveld en even gezwommen in het binnenzwembad, gepicknickt bij één van de vele picknicktafels in de tuin en einde van de dag toch nog een klein wandelingetje langs het meer gemaakt. Daan en Julia waren allebei druk met de stenen aan de oever, ze maken allebei hun eigen spel. Zó leuk om te zien! Dit worden heerlijke weken voor ze, én voor ons, alle tijd voor elkaar en lekker genieten samen!