Columbia River

Voor het eerst wijken we af van de Interstate en volgen we de Historic Highway naar Columbia River, onze volgende bestemming. De weg gaat door verschillende dorpjes en vrij snel zien we de rivier langs de route. We vinden zelfs het uitzichtpunt (daar zijn we trots op, want de bewegwijzering laat hier nog wel eens te wensen over...) en zijn onder de indruk van de mooie natuur hier. Langs deze route bevinden zich een aantal watervallen, die op loopafstand van de weg liggen. Helaas de eerste zijn we al voorbij als we het bord zien, de tweede heeft een parkeerterrein zonder schaduw en we hebben niet zo'n zin om na de waterval in een barbecue te stappen, we besluiten om door te rijden naar de derde. Ondertussen lees ik over de watervallen en de laatste die we tegen moeten komen is de hoogste waterval van deze staat, dus daar gaan we heen! The bigger the better ; -) En dan ineens een bordje met: 'Road closed'. Lekker dan... Dan maar snel door, via de Interstate, naar onze bestemming: een boomhut in Skamania Lodge aan de Columbia rivier!  
Onze boomhut is nog niet helemaal klaar als we aankomen, maar we mogen wel vast het zwembad in. Daan wil niet zwemmen, want z'n pokjes zijn nog wel heel gevoelig. Maar Julia en Rolf laten zich dat geen twee keer zeggen en liggen al snel in het zwembad. Teun er ook bij en die begint driftig te spartelen alsof hij ook al voor z'n A-diploma wil gaan! 

Hierna mogen we eindelijk naar onze boomhut, we zijn zo benieuwd. Het blijkt al snel dat het het wachten meer dan waard was, want wat een vette boomhut is dit!! Zo luxe als een hotelkamer, met een riante douche, en een prachtige terras met uitzicht op de golfbaan en de kenmerkende hoge bomen hier, een bedstee met tentdoek voor de kinderen (té leuk!) en ook nog een eigen kampvuur plek om 's avonds marshmallows te roosteren. Wat wil een mens nog meer? We hebben er nu al spijt van dat we hier maar twee nachtjes geboekt hebben... Volop genieten dan maar van de tijd die we hier hebben! Het is einde van de dag, dus we beginnen met een drankje, boekje en spelletje op de schommelstoelen van ons terras. Hier kunnen we het wel uithouden de komende dagen.

In het restaurant van het hotel hebben we prachtig uitzicht over de rivier en de bergen daaromheen. Wat een mooie locatie is dit weer, ongelofelijk. De kinderen vinden het dit keer helemaal niet erg om naar bed te gaan, want ze mogen in hun eigen bedstee tent. Wat een feest! 

De volgende ochtend wordt Daan nog weer beter wakker. Hij kijkt helderder uit zijn oogjes en kletst en lacht meer. Fijn! Het is lekker warm hier in het binnenland, dus een wandeling met de kids in de brandende zon is niet echt een optie. Laten we dan de watervallen nog een kans geven, die zitten vaak in de schaduw van de bossen. Er zit er eentje op een klein half uur rijden. Dan zien we nog wat van deze mooie omgeving ook. Het eerste deel van de route gaat voorspoedig, maar na een laatste bord dat we op de goede weg zitten naar de Panther Creek Fall, blijft de bewegwijzering ineens weer uit... Net op het moment dat we denken dat het weer een kansloze missie is, zien we de grind plek aan onze rechterhand waar je kan parkeren. Maar geen bord te bekennen?! Het eerste stukje bospad naar beneden is even spannend met de kinderen, want vrij steil en smal, maar daarna is het goed te doen en we horen de waterval al onder ons! Het is een hele mooie, best hoge waterval. Met veel geweld komt het water naar beneden, indrukwekkend altijd. Met mooie plaatjes op de camera gaan we weer terug omhoog. Op zoek naar een plekje aan de rivier om even lekker af te koelen in het water. Het water is behoorlijk koud, maar het is zo warm dat Rolf en Julia er toch snel induiken. En die Teun is een bikkel hoor: hij geeft even een paar flinke schreeuwtjes als hij door Rolf in het water wordt gelegd met z'n bandje, maar daarna gaat hij lekker liggen en kijkt tevreden om zich heen. Wat een ventje! 

Daarna weer lekker terug naar onze fijne boomhut en ons eigen terras. Einde van de middag gaan Daan en Julia met Rolf naar een 'Kids Crafts Club' terwijl ik met Teun even lekker ga liggen. Teun blijft wat onrustig met slapen, dus we proberen hem wat vaker overdag in zijn eigen tentje te leggen. Want steeds maar in die wandelwagen of maxi-cosi slapen is toch ook niet lekker voor hem.
Daan en Julia boffen want er worden vandaag bij de knutselclub knuffels gemaakt! Ze mogen zelf een knuffel uitzoeken. Daan kiest een adelaar en Julia een konijntje (wat een verrassing ; -)). Ze mogen de knuffel zelf vullen en er wordt nog een speciale wens-ster ingestopt voor hun nieuwe vriendje. Ze mogen een eigen naam bedenken en krijgen een geboorte certificaat mee. Daarna zijn ze nog even naar de speeltuin geweest, waar ze meerdere pogingen hebben gedaan om allebei slingerend als aapjes aan de overkant van het klimrek te komen. Julia probeerde de boel natuurlijk regelmatig te saboteren met een grote glimlach op haar bekkie. Maar het lukte ze uiteindelijk allebei! Dolgelukkig komen ze terug om alles in geuren en kleuren aan me te vertellen. Heerlijk spul! 

De volgende ochtend is het, na het ontbijt, helaas alweer tijd om te gaan. Wat was het hier fijn en oh zo mooi!