West coast, thuis best

21 augustus 2018 - Utrecht, Nederland

Wat een briljante tijd hebben we gehad!! Wat een ervaring met elkaar én zo fijn om een paar weken even echt met z'n vijfjes te zijn, met ons gezinnetje! Het was iets heftiger dan onze reis door Australië, met onze kleine Teun erbij die natuurlijk nog veel aandacht en verzorging nodig heeft en de tegenslagen, zoals de luizen en de waterpokken... Maar in andere opzichten was het relaxter dan in Australië, we konden hier bijvoorbeeld elke avond uit eten met Daan en Juul, zelfs op een normale tijd en geen speciale kindertijd. Teun sliep op de kamer of naast ons tafeltje in de wagen (of niet... ; -)). Daan en Julia hebben heerlijk gespeeld samen en zijn echt maatjes, zo fantastisch om te zien. En we konden ook echt dingen met ze ondernemen. Want wat hebben we veel leuke en mooie dingen gedaan, gezien en meegemaakt! 

Zoals voorspeld hebben we in het Pelican Hill Resort elke dag hetzelfde schema aangehouden: Tussen tien en elf ontbijten in het restaurant boven het zwembad. Vervolgens ons settelen op de ligbedden langs het zwembad, dan zwemmen, smeren, knuffelen, spelletjes spelen en lezen. De ene dag bleven we liggen en lunchten op ons ligbed (die dagen waren we echt lui) en soms gingen we lunchen in het restaurant bij het zwembad, enorme verplaatsing, haha! Gevolgd door nog meer zwemmen en chillen. Het was voor ons overdag in de zon eigenlijk te warm, maar vanaf 16:00/16:30 werd het lekker en kwamen we onder de schaduw van de parasol vandaan. Daarna  thuis douchen en aankleden voor het avondeten wat, op één uitzondering na, ook plaatsvond in het restaurant bij het zwembad. Je hoort het al, we hebben echt superveel gezien hier en het resort ten volste benut, NOT! De uitzondering was overigens een avond naar the Pelican Grill, het restaurant aan de golfbaan. Hier hebben we ook heerlijk gegeten, maar het was iets verder weg van onze bungalow en dat voelde toch niet helemaal lekker, met Teuntje die daar lief lag te slapen, ondanks de video-foon verbinding. Eén dag hebben we overigens ook geprobeerd om iets anders te doen, namelijk een middagje strand. Er ging een shuttle-busje van het hotel, maar wij wilden de kinderwagen en tassen meenemen, dus dachten we slim te zijn en met onze eigen auto te gaan. Maar er was daar geen parkeerplek alleen een drop-off punt voor de verschillende busjes van de hotels hier in de buurt. Dus toch weer terug om het busje van het hotel te pakken, waar de kinderwagen gewoon achterin mee kon ; -) Wij helemaal blij tot we daar aan kwamen: Het was stampesdruk! Stel je een warme dag in Scheveningen voor en tel daar nog wat meer parasols en mensen bij op! Er was niet eens plek voor ons, laat staan in de schaduw. De golven waren mega hoog, dus ook niet echt een optie voor de kinderen. We besloten dan maar naar het restaurantje op het strand te lopen voor de lunch, want de shuttle bus kwam pas over een uur weer terug, maar daar gaven ze aan dat ze nog twee pagina's met aanvragen van mensen voor ons hadden. Kortom dat we rond het avondeten wel konden lunchen. Ik heb het hotel gebeld en gevraagd of iemand ons hier weer kon ophalen, please... Toen het busje weer aankwam rijden, vroeg hij wat 'the emergency' was ; -) Heel snel hebben we ons weer geïnstalleerd op een ligbed bij het zwembad en ons niet meer verroerd! 

Daan en Julia hebben de afgelopen dagen uren spelend in het enorme ronde zwembad doorgebracht. Teun genoot ook zó van het zwemmen. De laatste twee dagen begon hij al enthousiast te trappelen als we met hem richting het blauwe water liepen. Waar hij voorheen nog heerlijk chill in zijn nek-floatje lag te dobberen, wilde hij deze vakantie steeds vaker op zijn buik en dan zelf lekker driftig spartelen (lees: mama helemaal nat spetteren) met z'n armpjes en beentjes. Alsof hij trainde voor de 50 meter borstcrawl ; -) 

's Ochtends bij het ontbijt kregen de kinderen de eerste ochtenden 'Wiki Sticks'. Een soort plakkerige mikado stokjes waarmee ze de leukste creaties konden namaken. Superleuk na alle krijtjes en kleurplaten de afgelopen weken. Toen ze het op een ochtend niet kregen, wilde Julia het wel vragen in het Engels. Ze vindt het reuze interessant om zelfs Engels te praten. Ik vertelde wat ze kon vragen en dit herhaalde ze vervolgens met haar lekkere stemmetje bij de jongen die onze bestelling op kwam nemen: "Can I have some Wiki Stick, please?"  Hij verstond het alleen niet helemaal goed dus vroeg verbaasd: "You want to have steak? In the morning?" 

De laatste avond vragen we aan de kinderen wat ze het leukste vonden deze vakantie. Ze geven aan dat ze eigenlijk niet eens meer alles weten wat we in het begin gedaan hebben, het is ook zoveel! We bespreken dus de hele vakantie van plek naar plek en er komt weer van alles boven bij ze (en bij ons ook!). Ze vonden de Space Needle in Seattle heel leuk en onze gehuurde fietsen waarmee we over het park in Sunriver cruisde, maar ook de zandkastelen bouwen en hotdogs eten op het strand in Cannon Beach en de hoge hoge Redwoods bomen in het park. De tent in Mendocino was volgens hun de leukste slaapplek, hoewel de boomhut in Colombia River, met dat tentje rondom de bedstee voor hun, ook hoog staat! Het zwembad hier in LA is het mooiste en het beste. Daan vond de baseball game met de Giants het allerallerallerleukst om te doen en Julia vond dit het allersaaist, haha! Zij vind de Zipline met stip bovenaan staan en die vond Daan ook wel heel erg leuk ; -) En de afgelopen dagen alleen maar zwemmen in dit giga ronde bad staat ook in hun top 3. En wij? Wij vonden het denk ik wel het fijnst om zo met elkaar te zijn, met onze gezin mét kleine Teun erbij! We hebben genoten van hun blije bekkies op de Zipline en Daan z'n gespannen gezicht toen de Giants voor stonden en hun geconcentreerde koppies tijdens de audiotour in Alcatraz, en hun leuke spel in de verschillende zwembaden en speeltuinen en hun lieve aandacht steeds maar weer voor Teunie. Wat zijn we trots op ze, hoe goed ze het deze reis weer gedaan hebben! Telkens een andere plek, regelmatig in de auto, niet altijd voor hun de leukste dingen doen en dan ook nog zo gezellig zijn in de restaurantjes 's avonds laat en netjes 'Thank You' zeggen als ze bediend werden. Dit laatste deden ze de laatste weken steeds vaker uitzichzelf! We kijken terug op een bijzondere reis met prachtige natuur, zoals de indrukwekkende Redwoods, en geweldige belevenissen, waarvan Alcatraz er voor ons wel uit springt. 

We hebben de afgelopen dagen de meeste energie gestoken in het bedenken van een goed excuus om er hier nog een paar dagen aan vast te kunnen plakken, maar helaas we moeten echt naar huis : -(
De terugvlucht vanaf LAX verloopt heel soepel. Binnen een uur hebben we de auto ingeleverd, zijn we met de shuttle bus op de luchthaven aangekomen, hebben we bagage ingecheckt, inclusief de odd-size bugaboo transporttas en zijn we door de security check heen. Een record! We hebben dan nog lekker de tijd om wat te eten en wat leuks voor de lange vlucht te kopen voor de kids. Daan kiest een Lego pakket van de 'Air Force One', daar is hij wel even zoet mee! En Julia een stickerboek van aankleedpoppetjes met re-usable kleding stickers, staat garant voor uren plakplezier ;-) Zodra we het KLM vliegtuig inlopen zijn we vol vertrouwen over de vlucht, want wat een vriendelijke bemanning weer en wat zijn ze lief voor de kinderen. Ze stellen gelijk allemaal vragen over hun mooie knuffels en waar ze geweest zijn. Julia beantwoord alles met een grote verlegen lach. Maar die verlegenheid is snel weg, want als ze even geen aandacht van de vriendelijke steward krijg, vuurt ze allemaal vragen op hem af terwijl hij ondertussen andere mensen welkom probeert te heten. Maar in haar verdediging: het is ook wel belangrijk om even te checken of er wel genoeg benzine getankt is voor de terugvlucht ; -) We zitten op de fijne ruime plekken bij de reiswieg en zonder daarom te vragen krijgen we de wieg zodra we in de lucht zijn. Ik ging er eigenlijk vanuit dat Teun te groot en te zwaar zou zijn, maar tot 10 kilo mag het toch nog en dat hij erin ligt met opgevouwen kikkerpootjes hoeven ze niet weten ; -) Ik leg er voor de zekerheid een doek overheen zodra hij slaapt rond 21:00 uur, want dat doet hij!! Totdat het licht een paar uur later weer aangaat en het ontbijt geserveerd wordt. Hij is dan ook gewoon vrolijk alsof hij een normale nacht heeft gehad, terwijl het voor hem 2:00 uur 's nachts is. Superfijn dus! Daan en Julia slapen allebei minder goed. Julia slaapt pas laat in, na 23:00 uur, maar die slaapt dan wel een paar uurtjes diep door, tot vlak voor de landing rond 3:00 uur 's nachts, Daan slaapt wel eerder, maar heel onrustig. Hij is ondertussen eigenlijk ook al te groot om nog een beetje lekker te liggen in zo'n stoel en naar het einde wordt hij ook misselijk van de lange vlucht en het slaapgebrek waarschijnlijk. Rolf en ik slapen ook nauwelijks ondanks de nekkussens die we nog hebben gekocht. Maar door het vriendelijke personeel en onze relaxte kids was het alsnog best oké voor zo'n lange vlucht. Op Schiphol was het nog wel even crisis bij de paspoort controle. Alle zelfscan poortjes deden het niet en er waren in plaats van 10 bemande hokjes, maar 2 bemande hokjes. Dikke rij, terwijl je knetterbrak bent. Alle bagage was wel compleet aangekomen, dus daarna snel in een taxibusje (waar Daan nog even in een zakje spuugt tijdens de rit) naar huis waar Marga en Frederique ons opwachtten. Wat een warm welkom thuis!! En stiekem natuurlijk ook best fijn om weer thuis te komen in ons superfijne huis en in ons eigen bed te slapen! 

Wij gaan nog even nagenieten en ons 800+ foto's bekijken ; -) 
Superleuk dat jullie ons gevolgd hebben en heel snel 'live' bijkletsen met jullie allemaal!! Dikke kus van ons 


 

Foto’s

2 Reacties

  1. P&E:
    22 augustus 2018
    Welkom thuis!
  2. Juut:
    22 augustus 2018
    Welkom terug!! Tot snel, dan kletsen we ook live even bij. Genoten van de blog :-))
    Liefs van ons